Αἰώνιον

Η Ναυσικά των Φαιάκων, η πριγκίπισσα της Οδύσσειας, δεν ήταν απλώς μια όμορφη κόρη βασιλιά. Ήταν η γυναίκα που τόλμησε να αντιμετωπίσει έναν ναυαγό, ενώ οι υπόλοιπες ακόλουθες έτρεχαν φοβισμένες. Η γενναιότητα και η ανθρωπιά της αποτέλεσαν τον καταλύτη για την πορεία του Οδυσσέα προς την επιστροφή.

Το επεισόδιο της συνάντησής τους, που ξεκίνησε από ένα όνειρο που της έστειλε η θεά Αθηνά, θεωρείται μια από τις πιο ποιητικές στιγμές της αρχαίας λογοτεχνίας. Ενώ έπαιζαν με το τόπι, τα κορίτσια ξύπνησαν τον Οδυσσέα με μια κραυγή, αλλά μόνο η Ναυσικά έμεινε ακλόνητη μπροστά του, προσφέροντάς του ρούχα και τροφή. Η ιστορία της δεν τελειώνει με τον Όμηρο. Μια χαμένη τραγωδία του Σοφοκλή είχε τίτλο «Ναυσικάα», ενώ ο Ελλάνικος και ο Αριστοτέλης πρόσθεταν στον μύθο ότι παντρεύτηκε αργότερα τον Τηλέμαχο και απέκτησαν έναν γιο.

Το όνομα Ναυσικά έχει αρχαίες ρίζες και ερμηνεύεται από ορισμένους με δύο βασικούς τρόπους:

1) Από το ναῦς (πλοίο) και το ικεῖν (έρχομαι), που σημαίνει «αυτή που φέρνει τα πλοία» ή «αυτή που έρχεται με το πλοίο».

2) Από το ναῦς (πλοίο) και το καίνυμαι (υμνούμαι), που σημαίνει «αυτή που υμνείται από τους ναυτικούς».

Ἡ Ναυσικᾶ τῶν Φαιάκων, ἡ θυγάτηρ τοῦ Ὀδυσσέως, οὐκ ἦν μόνον μία ὡραία κόρη βασιλέως. Αὕτη ἦν ἡ γυνή ἡ τολμήσασα ἀπαντῆσαι πρὸς ναυαγόν, ὅτε αἱ λοιπαὶ ἀκόλουθοι ἔφευγον ἐν φόβῳ. Ἡ ἀνδρεία αὐτῆς καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐγένοντο ἡ ἀφορμή διὰ τὴν ἐπιστροφήν τοῦ Ὀδυσσέως.

Τὸ ἐπεισόδιον τῆς συναντήσεως αὐτῶν, ὃ ἤρξατο ἀπὸ ὄναρ ὃ ἡ θεὰ Ἀθηνᾶ ἔπεμψεν αὐτῇ, θεωρεῖται μία τῶν ποιητικωτέρων στιγμῶν τῆς ἀρχαίας λογοτεχνίας. Παίζουσαι μετὰ τῆς σφαίρας, αἱ κόραι ἤγειραν τὸν Ὀδυσσέα διὰ κραυγῆς, ἀλλὰ μόνη ἡ Ναυσικᾶ ἔμεινεν ἀμετακίνητος ἔμπροσθεν αὐτοῦ, δώσασα αὐτῷ ἱμάτια καὶ τροφήν. Ἡ ἱστορία αὐτῆς οὐ τελειοῦται μετὰ τοῦ Ὁμήρου. Μία ἀπολεσθεῖσα τραγῳδία τοῦ Σοφοκλέους εἶχε τὸν τίτλον «Ναυσικάα», ἐνῶ Ἑλλάνικος καὶ Ἀριστοτέλης προσετίθουν ἐν τῷ μύθῳ ὅτι ἡ Ναυσικᾶ ἔγημεν τὸν Τηλέμαχον καὶ ἔτεκεν υἱόν.